CLICK HERE FOR FREE BLOGGER TEMPLATES, LINK BUTTONS AND MORE! »

Pagina's

dinsdag 7 december 2010

Van het één in het ander

















Hallo allemaal,

De titel zegt het eigenlijk al. Van het één in het ander. Sinds het bestralen zijn mijn suikers net berg en dal. Zo zit ik laag (4,3mol) en dan een uurtje later zit ik hoog (15,6mol). Behalve dat dit niet goed is voor je nieren, lever en hart is het ook zeker niet goed voor je humeur, maar ook blijf je je moe voelen en soms ook misselijk, hoofdpijn etc. Kort gezegt, je voelt je gewoon bagger. Om dit nu eens goed te onderzoeken heb ik vanmiddag van de diabeetverpleegkundige dit apparaat gekregen. In mijn arm werd een sensor geschoten (au) en wat aan de buitenkant van mijn arm blijft werd dit apparaat aangeklikt. In een tasje kreeg in het apparaat waar alles in wordt opgeslagen. Hieronder kun je zien dat ik om 20:59 uur op 10,7 mol zit. Over een paar minuten kan dat weer helemaal anders zijn. Ik kende dit apparaat niet, maar zij vertelde mij dat dit vaak wordt gebruikt bij jongere kinderen die diabeet type 1 hebben en dus goed onder controle moeten blijven hoe hoog zij zitten. Om hun niet constant te hoeven prikken in de vinger, wat best wel pijn doet, is dit wat vriendelijker voor hun. De sensor, zeg maar de chip, mag er niet langer dan 5 dagen inzetten. Zondag moet Henk hem afkoppelen en de sensor eruit halen. Maandagmorgen moet ik weer naar het ziekenhuis en dan wordt dat apparaat afgelezen. De diabeetverpleegkundige vertelde mij dat ik dan gelijk weer de volgende erin krijg voor de volgende 5 dagen. Tevens moet ik een eetdagboek bijhouden. Wat eet je, hoeveel eet je en hoeveel koolhydraten zitten erin? Ja, dat laatste heb ik altijd erg veel moeite mee. Ook moet ik opschrijven wat voor activiteiten ik die dag heb gedaan, want alles kan invloed hierop hebben.
Je moet er wat voor over hebben met al die ziektes van mij. Krijg je er allemaal maar gratis bij. Soms vraag ik mij weleens af waar ik dit aan te danken heb? Ik heb brede schouders, maar soms valt het allemaal niet mee.

Groetjes van Annette

** Bedankt voor al jullie lieve reacties. Inderdaad soms schrijf ik het zo van mij af. Ik heb veel familie, vrienden en andere bekenden ver weg wonen, ook aan de andere kant van de oceaan en op deze manier is iedereen gelijk up to date. Dat is het voordeel van internet. Sommige hadden vragen en daarom geef ik maar hier het antwoordt, zodat iedereen weer op de hoogte is. ;-)
* Het apparaat op mijn arm is 6,5 x 3cm en is 2,5 cm dik. Je kunt het vergelijken met een luciferdoosje.
* Nee, ik voel hem nu niet zitten, hoe dat vannacht wordt tja , dat weet ik nog niet?
* Ik mag er gewoon mee douchen, zwemmen, sporten etc.
* Tja, mijn allergie? Ik hoop inderdaad niet dat ik een reactie krijg op deze pleister.
* Met mijn neus gaat het goed, al is hij van binnen nog steeds erg pijnlijk.
* En heb ik nog regelmatig een bloedneus.
* Maar verder gaat alles goed hoor, maar soms zit een mens wat in een dip. ;-)



12 opmerkingen :

Marlieke zei

Hoi Annette, wat vervelend voor je zeg! Ik ken dit apparaatje wel. Vorig schooljaar had ik een kind met diabetes in mijn klas. op de een of andere manier was / is zij maar niet stabiel te krijgen. haar waarden vlogen dus dagelijks ook alle kanten op. Enkele keren per jaar had zijn ook dit apparaatje. Dan was het voor mij als leerkracht weer net anders dan anders. Ik hoop dat dit voor jou wat oplevert! Sterkte in ieder geval!

Margo zei

Nou Annette, je bent er weer mooi klaar mee!
Denk je dat je het eindelijk achter de rug hebt ...
Ik kan niet veel meer zeggen dan 'houd de moed erin' denk ik, ik sta er echt versteld van hoor!
Veel liefs
Margo

Linda zei

Jeetje wat een ellende allemaal, nou ik wens je heel veel sterkte toe
gr linda

Marianne zei

Hallo Annette,
Wat vervelend dat je er vanalles aan over hebt gehouden. Ik hoop dat de waardes binnenkort stabiel blijven en dat je je ook weer wat beter voelt. Heel veel sterkte en hou vol!!

danielle zei

Nou, nou, is ook wat, vindt het knap dat je zo open over verteld, ja als het helpt om van je af te schrijven, ik zou zeggen houdt de moed erin al is het niet altijd even makkelijk en vraag je je af, waar heb ik het aan verdiend, helaas zijn er vele rot ziektes onder de lieve mensen, ik heb namelijk astma en is het ook niet stabiel, dus ik snap dat het vervelend kan zijn en waaraan heb ik het te danken, laat mij maar gewoon de dagelijkse dingen doen oa werken maar dat gaat ook moeizaam, a ja het beste maar gewenst.

Groetjes, Danielle

Jeanet van der Lee zei

Wat super vervelend voor je Annette, maar ik hoop dat door dit apparaatje, er toch een beetje duidelijkheid komt in je waarden, dat ze hierdoor een beter inzicht krijgen, waardoor je schommelingen worden veroorzaakt. Ach...ik heb er natuurlijk helemaal geen verstand van, en nog nooit zo'n apparaatje gezien, maar kan me wel een klein beetje voorstellen dat dit bovenop alles wat je al doorgemaakt hebt, heel vervelend is. Sterkte hoor! Groetjes, Jeanet

m@deliefjuh zei

sjongen zeg... bah ik moet er echt niet aan denken! ik heb wel echt respect voor je. maar kan me goed voorstellen dat je het spug en spug zat bent!
nou hoop dat je wat met de uitslag kunt!

groetjes martine

Marianne Schut zei

Hai Annette, ik wil je even laten weten dat ik heel erg met je meeleef...ik weet je hebt niets aan de verhalen van andere maar mijn man is diabeet in zeer ernstige mate en heeft al meerdere malen een sensor gehad. Helaas vergoedt de verzekering het nog niet in Nederland. Maar het is even wennen met een sensor maar voor hem (ons) was het ideaal! Zijn suiker schommelt de hele dag door en dan ook heel extreem van een 1,8 tot dik in de 20... Nou je kan je dan wel voorstellen wat dat met hem doet. Vooral 's nachts gaf de sensor een stuk rust, vooral voor mij. Ook in zijn slaap krijgt hij regelmatig hypo's en zo dat hij er zelf niet wakker van wordt en helemaal weg zakt. Ik slaap dus heel licht, bij elke zucht of andere ademhaling ben ik al wakker. De sensor was hier echt ideaal voor, als hij te laag kwam ging er een alarm of als hij te hoog kwam. Dus ik voelde me heel veilig hierdoor. Hij voelde zich ook een stuk beter. Hij heeft dit 2 maal een aantal weken mogen gebruiken en ik hoop dat de verzekeringen heel snel over stag gaan. Het inbrengen van de sensor is even wennen maar hij heeft al een insulinepomp, dus de sensor inbrengen is voor mij ook geen probleem. Ik hoop voor jou dat je je beter mag voelen hierdoor! Heel veel sterkte! Sorry voor mijn lange bericht maar ik wilde dit even met je delen omdat ik zo goed weet waar je het over hebt. Liefs Marianne

Korrie zei

Hoi annette
toen ik je blog opende dacht ik wat zie ik nu voor een creatie, maar helaas het is iets heel anders, wat vervelent en belemmering zo'n apparaatje de gehele dag met je mee te slepen.
maar het is voor het goede doel, misschien voel je na dit alles toch weer iets beter.
ZET HEM OP, je kan het.
lieve groetjes van korrie

Els zei

Hallo annete,

dit ziet er toch wel een beetje eng uit hoor, maar laten we hopen dat dit apparaatje je kan helpen de goede balans te vinden met je suikers.
Groetjes van Els

Caroline zei

hoi Annette, wat vervelend zeg doch gelukkig zijn er oplossingen voor dergelijke suikerproblemen hé. Het is zeker niet aangenaam doch als het maar helpt dat is het voornaamste hé. In elk geval zien ze bij jou dat het je slecht gaat, bij mij zien ze het niet en het ongeloof is dan ook groot. Aangenaam is wat anders, een burnout is immers ook niet iets wat je zomaar kwijt bent, ook al is het volgens mij niet zo erg als wat jij allemaal moet meemaken. Meid hou er de moed in, want we genieten van je creaties en je verhalen, dus als schrijven helpt, gewoon doen. Dat helpt mij ook altijd.
Liefs Caroline

jans zei

wat vervelend voor je Annette meestal komt alles te gelijk dat zie ik bij mijn man ook die is ook diabetes patient als hij er iets bij gaat mankeren schomelt zijn bloedsuiker ook van 4 naar 20 of hoger hoop dat het snel beter met je gaat en dat het apperaatje werkt en schrijf maar raak hoor meis heel veel sterkte grt jans

Related Posts with Thumbnails