De eerste keer van de dertig behandelingen.

Hallo allemaal,


Vanmiddag was het de eerste keer van de dertig behandelingen die ik moet ondergaan. Ik kan jullie vertellen dat het mij 200% is meegevallen. Het bestralen opzich stelt eigenlijk niks voor. Ik vond het maken van dat masker van gips erger om te ondergaan. Maar het is natuurlijk ook het onbekende. Sommige van jullie hebben wel aangegeven dat ze toch graag willen weten hoe het allemaal gaat, want je krijgt pas voorlichting als je het zelf moet ondergaan. En dan heb je toch wat meer last van je zenuwen, dus zie dit meer als een info. Haha, dus niet over de Cricut of een andere machine.
Vanmiddag zou ik ook voor de eerste keer opgehaald worden door de taxi. Ook moest ik, op medisch advies, toch iemand meenemen. Tja, je weet niet hoe mijn suiker erop reageerd. Gelukkig heb ik contact met de diabeetverpleegkundige gehad en moet minder insuline gaan spuiten om zo hypo's te voorkomen. Deze kunnen wij nu helemaal niet gebruiken. En mocht er wel iets gebeuren, dan kan moeilijk de taxi chauffeur ingrijpen. Maar goed om 14.50uur zou de taxi hier zijn. Stond hij er al om 14.40uur. Oké, samen ingestapt met Henk en op naar Zwolle. De drukte op de weg viel gelukkig mee, maar ja het is dan ook hier nog vakantietijd. Om 15.30uur waren wij al in Zwolle. Dus ruim op tijd. Om 16.00uur moest ik bestraald worden en dan moet je er ook 10 - 15min. van te voren zijn. Het gaat daar namelijk aan de lopende band.
En dan is 16.00uur ook echt 16.00uur. Toen mijn naam geroepen werd heb ik gevraagd of Henk mee naar binnen mocht. Dit mocht, dus wij achter de radioloog aan. Een erg aardige vrouw. Je wordt eerst naar een kleedkamer gebracht waar ik mijn bril af moest doen, mijn tas moet achter laten en mijn gezicht vast met purol moest insmeren. Zij zou mij weer komen halen als die andere patiënt klaar was. Na enkele minuten kwam ze weer binnen. Wij moesten haar volgen. Je loopt een gang door en langs een hele dikke muur. Ze hadden mij al eerder verteld dat deze muur 1 meter dik is en van massief beton. Juist voor de stralingen. Op de vloer stond een grote rode streep en aan de muur zo'n grote rode knop. Voor de rest was het kaal. Aan het einde van die gang, kwam je in een ruimte waar dus die machine staat. Nog wat kasten, een aanrecht en heel veel beeldschermen en camera's. Ik mocht weer op het "bed" liggen met de zelfde steunen onder mijn hoofd en knieën. Ik kreeg de huishoudfolie weer over mijn gezicht en toen het masker van lood. Dit moest weer precies op de plek liggen die door de Dr. was getekend afgelopen donderdag. Toen liepen de radiologen met Henk weg en toen ging het gebeuren. Ik hoorde een klik en een brom geluid. Door de spleetjes van mijn masker zag ik wat blauw licht. En binnen enkele sec. hoorde ik weer de dames en Henk binnengkomen. Ze haalden mijn masker af en ik vroeg of we nu al klaar waren? Ja, mw. voor vandaag wel. Nou ja zeg, dit was alles. Ik heb niks gevoeld alleen dus wat gehoord. Ik mocht weer weg en liep via de kleedkamer weer naar buiten. Henk vertelde dat hij op de monitoren mij duidelijk zal liggen, maar van de bestraling zie je niks. Toen wij buiten aankwamen stond de taxi ook alweer klaar. En om 17.05uur waren wij weer in IJsselham. Morgen gaat Korrie mee, want Henk heeft het druk met kuilen. Al met al is het mij dus allemaal meegevallen vandaag. Ene kant gelukkig maar, want dit moet wel 30x gebeuren. Ik ga nu gauw de kalfjes voeren. Bedankt allemaal voor jullie lieve reactie's die jullie tot nu toe gegeven hebben. Erg fijn.

Groetjes van Annette